Renta po mężu to część innego świadczenia wypłacanego przez ZUS - renty rodzinnej. Co istotne, przysługuje osobie owdowiałej, czyli także wdowcowi. Aby ją otrzymać należy jednak spełnić kilka podstawowych warunków.
Co to jest renta rodzinna?
To świadczenie, które może przysługiwać osobom z najbliższego rodzinnego grona osoby zmarłej. Istotne jest, czy w chwili śmierci dana osoba miała ustalone prawo do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury pomostowej (lub spełniała warunki do ich otrzymania) albo pobierała takie świadczenia jak: zasiłek przedemerytalny, nauczycielskie świadczenie kompensacyjne czy świadczenie przedemerytalne.
Warto dodać, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych oceniając prawo do renty rodzinnej przyjmuje, że zmarły był całkowicie niezdolnym do pracy zarobkowej.Renta z tytułu niezdolności do pracy
źródło:materiały własne redakcji
Komu przysługuje renta?
Nie tylko wdowa ma prawo do renty rodzinnej. Do tego rodzaju świadczenia, pod oczywiście pewnymi warunkami, prawo również mają wdowiec, była współmałżonka lub były współmałżonek oraz małżonka będąca ze zmarłym w separacji.
Wdowa lub wdowiec
Renta po osobie zmarłej przysługuje małżonkowi, który do dnia śmierci był w małżeńskiej wspólności oraz spełnił jedno z następujących warunków:
- ukończone 50 lat w momencie śmierci małżonka,
- niezdolność do pracy,
- wychowywanie chociażby jednego z dzieci, wnuków bądź rodzeństwa, które mają prawo do pobierania świadczenia po zmarłym, a nie ukończyły 16 lub 18 lat (jeśli pobiera nauki w szkole),
- sprawowanie opieki nad dzieckiem, które jest niezdolne do pracy czy samodzielnej egzystencji, a ma prawo do pobierania renty rodzinnej,
- ukończenie 50-tego roku życia po śmierci małżonka, ale nie później niż 5 lat od daty zgonu albo momentu, w którym ukończono proces wychowywania dzieci.
Jeśli wdowa lub wdowiec nie spełnia powyższych warunków, a nie ma żadnych dochodów to w takiej sytuacji prawo do rodzinnej renty przysługuje na okres do roku od dnia śmierci małżonka albo przez okres trwania szkolenia mającego na celu przygotowanie do wykonywania pracy - maksymalnie 2 lata od śmierci męża lub żony.
Była żona lub były mąż
O to świadczenie może się ubiegać także była współmałżonka lub współmałżonek, jeśli zostały spełnione w/w warunki, a w dniu śmierci byłego męża czy żony mieli ustalone na drodze sądowej prawo do alimentów.
Małżonka będąca ze zmarłym w separacji albo po rozwodzie
O rentę po zmarłym może się ubiegać także kobieta, która była w separacji ze zmarłym albo już po rozwodzie, a otrzymywała alimenty na podstawie zawartego pomiędzy nimi porozumienia. Fakt ten należy jednak udowodnić.
źródło:materiały własne redakcji
Ile wynosi renta po małżonku?
Renta po zmarłym mężu, a właściwie renta rodzinna wynosi:
- 95% świadczenia osoby zmarłej, jeśli do pobierania renty prawo mają 3 trzy osoby lub więcej,
- 90% świadczenia osoby zmarłej, jeśli uprawnione do renty są dwie osoby,
- 85% świadczenia osoby zmarłej, jeśli do pobierania renty prawo ma jedna osoba.
ZUS sprawdza, do jakiego rodzaju świadczeń osoba zmarła miała prawo. Przy ustalaniu renty rodzinnej po zmarłym brane jest pod uwagę świadczenie w najwyższej wysokości. W sytuacji, gdy renty rodzinnej jest uprawnionych kilka osób, to świadczenie jest dzielone pomiędzy nimi po równo.
Przyznane członkom rodziny osoby zmarłej świadczenie nie może być niższe, niż odgórnie ustalona najniższa renta rodzinna, która obecnie wynosi 1100 zł. Świadczenie to co roku jest waloryzowane.
Co istotne, ZUS ma prawo zawiesić wypłacanie renty albo zmniejszyć jej wysokość. Dzieje się tak w przypadku osiągania przez daną osobę przychodu, który przekracza odpowiednio 130% lub 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.
Jak wypłacana jest renta rodzinna?
Świadczenie to jest wypłacane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za pośrednictwem poczty lub na konto bankowe czy rachunek w SKOK-u. Jeśli osoba uprawniona do pobierania renty przebywa poza granicami Polski to świadczenie może być odebrane przez osobę do tego wyznaczoną lub wypłacane na polski rachunek bankowy.
Co istotne, rentę dana osoba może otrzymać od dnia, w którym miało miejsce powstanie prawa do świadczenia. Nie wcześniej jednak, niż od miesiąca, w którym miało miejsce złożenie wniosku.
