Wypadek i jego skutki mogą powodować uszczerbek w majątku. Ubezpieczyciel sprawcy powinien te straty wyrównać. Skutkiem wypadku mogą też jednak być obrażenia ciała i rozstrój zdrowia. Wymagają one innej oceny rozmiaru szkody oraz innej formy zadośćuczynienia. Przybliżmy zatem procedury ubiegania się o zadośćuczynienie.
Wypadek, obrażenia ciała i co dalej?
Mamy wypadek, w którym odnieśliśmy obrażenia ciała. Co robić, aby uzyskać zadośćuczynienie w odpowiedniej wysokości? Najpierw należy przygotować dokumenty i informacje do zgłoszenia szkody. Najczęściej są to dokumenty dotyczące samego wypadku np. notatka policyjna i dane ubezpieczyciela sprawcy. Ważna jest także dokumentacja medyczna, np.: rachunki związane z leczeniem i rehabilitacją. Gdy już mamy skompletowane dokumenty, przystępujemy do zgłoszenia szkody.
Szkodę możemy zgłosić pisemnie. Dokumenty możemy dostarczyć tradycyjną drogą pocztową, czy też składając je najbliższej placówce ubezpieczyciela. To drugie to kłopot, bo nie każda placówka chce przyjąć zgłoszenie. Wówczas pozostaje poczta i nadanie listu. Coraz częściej jednak szkody zgłaszamy poprzez infolinię lub formularz na stronie ubezpieczyciela. W obu tych wariantach przekazujemy ubezpieczycielowi informacje i dokumenty przez niego oczekiwane i wyraźnie wskazane.
Jest to wygodne, ale też zawęża nasze możliwości przekazania większej ilości dokumentów. Często w formularzu nie ma także miejsca na inne dokumenty, które uznajemy za istotne dla sprawy. Dokumenty te możemy dosłać już po zarejestrowaniu szkody i nadaniu jej numeru. Warto o tym pamiętać, bo zbyt późne ich dosłanie może spowodować, iż likwidator nie weźmie ich pod uwagę przy ustalaniu bezspornej kwoty zadośćuczynienia.
Przebieg postępowania po zgłoszeniu szkody
Zgłoszenie szkody to podstawowy krok do uzyksnia odszkodowania. Jeżeli chcesz sprawdzić, jakie procedury ma wybrane towarzystwo ubezpezpieczeniowe odwiedź: zgloszenie-szkody
W przypadku tego rodzaju szkód ubezpieczyciel każdorazowo po otrzymaniu zgłoszenia sprawdza swoją odpowiedzialność. Najogólniej rzecz ujmując sprawdza, czy zobowiązany jest do wypłaty odszkodowania w ramach zawartej polisy. Jeśli tak, to na podstawie posiadanych informacji i dokumentów stosunkowo szybko stara się wypłacić bezsporną kwotę zadośćuczynienia. Warto zauważyć, że kwota ta zazwyczaj jest zasadniczo zaniżona. Nie jest to jednak regułą.
Ubezpieczyciele często proponują ugodę oferując trochę wyższą kwotę zadośćuczynienia przy niewielkich obrażeniach i już po zakończeniu leczenia. Warto dokładnie rozważyć taką propozycję, bo zazwyczaj wiąże się to ze zrzeczeniem w całości wszelkich roszczeń związanych z wypadkiem. W praktyce oznacza, iż zasadniczo nie będziemy już mogli później dochodzić dalszych świadczeń w związku z tym samym wypadkiem.
Badanie lekarskie na zlecenie ubezpieczyciela
Gdy szkoda jest znaczna, odniesione obrażenia poważniejsze, a proces leczenia w toku, to ubezpieczyciel często zleca przeprowadzenie badania lekarskiego. Warto wskazać, że nie jest to obowiązkowy element procesu likwidacji. Czasami nie jest organizowane badanie lekarskie z udziałem poszkodowanego. Na podstawie złożonych dokumentów wydawana jest zaoczna opinia lekarska.
W orzeczeniu lekarskim, czy też zaocznej opinii lekarskiej lekarz opisuje zakres odniesionych obrażeń i rozstroju zdrowia. Najczęściej ustala także stopień uszczerbku na zdrowiu, czy to procentowo, czy też punktowo. Orzeczenie lub opinia lekarska wraz z przekazaną przez poszkodowanego dokumentacją medyczną stanowią główną podstawę do ustalenia rozmiaru szkody i należnej kwoty zadośćuczynienia.
Co ma wpływ na wysokość zadośćuczynienia
Celem ustalenia odpowiedniej kwoty zadośćuczynienia analizować powinno się, m.in.:
- rozmiar kalectwa,
- oszpecenie,
- ograniczenia ruchowe,
- ograniczenia w możliwości wykonywania czynności życia codziennego,
- długotrwałość cierpień,
- uciążliwość leczenia i rehabilitacji (np. bolesność zabiegów, przeprowadzone operacje, leczenie sanatoryjne, okres dochodzenia do sprawności i przywrócenia funkcji organizmu itp.),
- poczucia bezradności życiowej,
- ograniczenia widoków i możliwości poszkodowanego w przyszłości (np. niemożność podjęcia pracy, wykonywania wyuczonego zawodu, uprawiania sportu, zawarcia związku małżeńskiego, posiadania dzieci, aktywnego korzystania z życia i rozrywek itp.)
Ww. przykładowe przesłanki decydują o wysokości należnego zadośćuczynienia za utratę zdrowia, ból i cierpienie.
Dlatego też przy staraniu się o zadośćuczynienie należy opisać w miarę krótko, ale dokładnie też wpływ skutków wypadku i związanego z tym rozstroju na codzienne funkcjonowanie. Wszystko to bowiem ubezpieczyciel powinien wziąć pod uwagę ustalając należną kwotę zadośćuczynienia z tytułu rozstroju zdrowia, bólu i cierpienia.
