Inwestycje Energi w sieć OZE i ich wpływ na przyszłość polskiej energetyki

Co to jest Inwestycje Energi w sieć OZE?

Energa realizuje szeroko zakrojony program inwestycji w rozwój oraz unowocześnianie swojej infrastruktury elektroenergetycznej. Głównym celem tych działań jest umożliwienie przyłączenia większej liczby odnawialnych źródeł energii. Dzięki planowanym modernizacjom do sieci dystrybucyjnej będzie można podłączyć nawet 9 GW nowych instalacji OZE. Wśród nich znajdzie się około 200 tysięcy prosumentów, którzy dodatkowo będą korzystać z własnych magazynów energii.

Najważniejszym obszarem inwestycyjnym pozostaje rozbudowa i usprawnianie już istniejących sieci. Te działania przekładają się na większą elastyczność oraz odporność systemu energetycznego. W roku 2024 na segment dystrybucji przeznaczono aż 3,1 miliarda złotych, co stanowi największą część z całego, sięgającego 5,1 miliarda zł budżetu na inwestycje.

Spółka kładzie również nacisk na rozwój nowych mocy produkcyjnych opartych na odnawialnych źródłach. Tylko w 2024 roku zarezerwowano na ten cel 1,5 miliarda złotych. Pozwoliło to uruchomić nowe farmy wiatrowe i instalacje fotowoltaiczne o łącznej mocy 177 MW. Istotnym krokiem było także przejęcie projektu farmy wiatrowej Miejska Górka, co stanowi największą inwestycję zrealizowaną dotąd przez Energę. Dzięki tej polityce łączna moc ekologicznych źródeł wytwórczych należących do Energi wyniosła na koniec roku 874 MW, co oznacza już 14% całkowitych mocy produkcyjnych firmy.

Do innowacyjnych rozwiązań, które wpływają na stabilność pracy sieci, należą również magazyny bateryjne:

• pozwalają one skuteczniej gospodarować energią wyprodukowaną z nieregularnych źródeł, takich jak wiatr czy słońce,
• lepiej udaje się dopasować podaż prądu do aktualnego zapotrzebowania,
• wspierają rozwój odnawialnych źródeł energii poprzez bardziej efektywne zarządzanie ich pracą.

Energa zamierza kontynuować rozbudowę swojej infrastruktury również w kolejnych latach. Na rok 2025 przewidziano rekordowy budżet wynoszący 6,2 miliarda złotych. Długofalowym zamierzeniem firmy jest stworzenie nowoczesnej i rozproszonej sieci, która sprawnie zarządza energią pochodzącą z różnych ekologicznych źródeł. Takie podejście stanowi podstawę do dalszej transformacji energetycznej kraju.

Jakie są kluczowe elementy planu inwestycyjnego Energi do 2035 roku?

Program inwestycyjny Energi zaplanowany do 2035 roku przewiduje gruntowną modernizację krajowej infrastruktury elektroenergetycznej. Jego głównym celem jest przygotowanie systemu na coraz większy udział odnawialnych źródeł energii. W ramach tej inicjatywy zostanie zrealizowanych wiele kluczowych zadań.

Jednym z fundamentów strategii jest rozbudowa sieci przesyłowych. Planowane jest utworzenie ponad 11 tysięcy kilometrów nowych linii, przy czym aż 7 tysięcy kilometrów stanowić będą zaawansowane technologicznie linie kablowe.

• modernizacja kolejnych 10 tysięcy kilometrów istniejących tras przesyłowych,
• zapewnienie stabilności i niezawodności całego systemu energetycznego,
• ułatwienie reagowania na zmieniające się potrzeby.

Istotnym punktem planu jest również przyłączenie do sieci około 350 tysięcy nowych odbiorców. Dodatkowo spółka zamierza wspierać rozwój elektromobilności, budując 1600 ogólnodostępnych stacji ładowania samochodów elektrycznych w różnych częściach kraju.

Ważną częścią strategii jest stworzenie lepszych warunków do integrowania odnawialnych źródeł energii. Energa kontynuuje realizację inwestycji, które umożliwią:

• podłączenie nawet 9 GW nowych instalacji produkujących zieloną energię,
• wsparcie około 200 tysięcy prosumentów w korzystaniu z własnych magazynów energii,
• zwiększenie samodzielności energetycznej obywateli.

Plan zakłada również systematyczne zwiększanie nakładów finansowych na transformację energetyczną.

• w 2024 roku na rozwój dystrybucji przeznaczono 3,1 miliarda złotych,
• całkowity budżet w tym roku wyniósł 5,1 miliarda złotych,
• na 2025 rok zarezerwowano rekordowe 6,2 miliarda złotych.

Te inwestycje są ściśle powiązane z programem Nowa Energia, którego celem jest osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2040 roku.

Równie ważne jest podniesienie odporności oraz efektywności sieci dystrybucyjnych poprzez ich cyfrową transformację i automatyzację. Takie rozwiązania sprawią, że zarządzanie licznymi, rozproszonymi źródłami odnawialnymi stanie się szybsze i skuteczniejsze. W rezultacie cały system zyska na stabilności, zapewniając odbiorcom jeszcze wyższy poziom bezpieczeństwa energetycznego.

Dlaczego rozbudowa i modernizacja sieci dystrybucyjnych jest konieczna?

Rozwijanie i unowocześnianie sieci dystrybucyjnych to klucz do przyszłości polskiej energetyki. Dzisiejsza infrastruktura została zbudowana dekady temu i nie przystaje już do wyzwań, jakie niesie współczesna energetyka, w coraz większym stopniu opierająca się na odnawialnych źródłach energii.

Największym wyzwaniem okazuje się obsługa rozproszonej produkcji prądu. W przeszłości sieć opierała się głównie na dużych, centralnie zlokalizowanych elektrowniach, które przesyłały energię w jedną stronę – bezpośrednio do odbiorców. Dziś jednak sytuacja wygląda inaczej: tysiące małych, zdecentralizowanych źródeł wymagają systemu zdolnego do dwukierunkowego przepływu energii i większej elastyczności.

Imponująco szybki przyrost instalacji OZE tylko potęguje te potrzeby. Już teraz moc odnawialnych źródeł przekroczyła 10 GW, a prognozy na 2035 rok sięgają nawet 19 GW. Jeśli nie zainwestujemy w rozwój sieci elektroenergetycznych, stanie się ona barierą dla dalszego postępu transformacji.

Niezawodność dostaw zależy w dużej mierze od jakości technicznej oraz przepustowości istniejących linii. Inwestycje w modernizację wzmacniają system i zwiększają jego odporność na awarie czy coraz częstsze ekstremalne zjawiska pogodowe wynikające ze zmian klimatycznych. Nowoczesne kable podziemne wypierają tradycyjne linie napowietrzne, znacząco zmniejszając ryzyko przerw w dostawach energii.

Otwierają się również nowe wyzwania związane ze stale rosnącą liczbą odbiorców i nowoczesnych urządzeń. Rozkwit elektromobilności sprawia, że liczba stacji ładowania dynamicznie rośnie – a to generuje duże zapotrzebowanie na możliwość przyłączania do sieci. Bez rozbudowanej infrastruktury wdrożenie e-mobilności na szeroką skalę będzie jednak niemożliwe.

Równie ważne jest utrzymanie stabilności systemu. Odnawialne źródła energii, takie jak wiatr czy słońce, dostarczają prąd nieregularnie – zależnie od warunków pogodowych. Dlatego sieci muszą być wyposażone w zaawansowane narzędzia monitorujące i systemy sterowania, które pozwolą skutecznie reagować na wahania i zapewnią ciągłość dostaw wszystkim użytkownikom.

Nie można zapominać także o efektywności energetycznej. Modernizacja pozwala znacząco ograniczyć straty energii podczas przesyłu, które w wiekowej infrastrukturze potrafią być naprawdę wysokie. Oszczędności w tym obszarze przynoszą korzyści nie tylko ekonomiczne, ale i ekologiczne.

Aby Polska mogła przejść przez transformację energetyczną, konieczne jest zupełnie nowe podejście do sieci dystrybucyjnych. Tylko inteligentne, nowoczesne i elastyczne rozwiązania umożliwią wdrożenie niskoemisyjnej energetyki, niezbędnej zarówno dla ochrony klimatu, jak i przyszłej konkurencyjności naszej gospodarki.

Jakie wyzwania stwarza rozwój OZE dla infrastruktury sieciowej?

Szybki rozwój odnawialnych źródeł energii w Polsce niesie za sobą szereg wyzwań dla krajowej infrastruktury energetycznej. Sieci, które powstawały z myślą o centralnej produkcji prądu, muszą ulec znaczącym zmianom, by poprawnie funkcjonować w nowych realiach zdecentralizowanej energetyki.

Dostosowanie sieci do nowych wymagań

• dostosowanie sieci do możliwości przesyłania energii w obie strony,
• modernizacja stacji transformatorowych,
• unowocześnienie samych linii przesyłowych.

Dotychczas prąd płynął z kilku dużych elektrowni do odbiorców końcowych. Teraz jednak energia pochodzi z setek, a nawet tysięcy rozproszonych źródeł.

Zmienna produkcja w OZE

Charakterystyczną cechą odnawialnych źródeł energii jest ich zmienność w produkcji, uzależniona od warunków atmosferycznych. Zdarza się, że moc w systemie wzrasta lub spada o kilka gigawatów w krótkim czasie. Taka sytuacja wymusza:

• wprowadzenie zaawansowanych technologii regulacyjnych,
• zwiększanie zapasowych źródeł energii.

Bilansowanie systemu i lokalne przeciążenia

Im więcej prądu pochodzi z OZE, tym trudniejsze staje się bieżące bilansowanie systemu. Na przykład w słoneczne południe panele generują najwięcej energii, ale wieczorem podaż gwałtownie maleje przy wysokim popycie. W tym kontekście kluczowe wyzwania to:

• szybka reakcja operatorów na zmieniające się warunki,
• sprawne zarządzanie systemem energetycznym,
• rozwiązywanie lokalnych przeciążeń sieci dystrybucyjnych.

Konieczność elastycznej infrastruktury

Sieć energetyczna musi stać się bardziej elastyczna, by sprostać rosnącej ilości rozproszonych źródeł energii. Do 2035 roku przewiduje się, że urządzenia OZE podłączone do sieci Energi osiągną moc około 19 GW, co stanowi jedną trzecią mocy krajowej. To z kolei oznacza:

• gruntowną przebudowę infrastruktury,
• wdrożenie nowych metod zarządzania siecią.

Synchronizacja źródeł energii

OZE wymagają odpowiedniej synchronizacji z dużymi elektrowniami. W przeciwieństwie do tradycyjnych elektrowni, źródła odnawialne podłączane poprzez przekształtniki nie stabilizują systemu, co wymaga dedykowanych rozwiązań technologicznych.

Przystosowanie do ekstremalnych zjawisk pogodowych

Ekstremalne zjawiska pogodowe, takie jak burze czy silny wiatr, stanowią duże zagrożenie dla linii napowietrznych. Odpowiedzią na te wyzwania może być:

• kablowanie sieci,
• rozbudowa infrastruktury o 7 tysięcy kilometrów kabli planowanych przez Energę.

Inteligentne sieci i zarządzanie energią

Efektywne zarządzanie rozproszoną generacją wymaga wdrożenia inteligentnych sieci, które oferują:

• dobrze rozwinięte systemy pomiarowe i telekomunikacyjne,
• automatyzację procesów,
• integrację informatyczną rynku energii,
• precyzyjne sterowanie dystrybucją energii.

Magazyny energii

Magazyny energii odgrywają kluczową rolę w stabilizacji systemu. Pomagają wyrównać zmienność wytwarzania prądu, stabilizują częstotliwość oraz minimalizują ryzyko przeciążeń.

Wyzwania prawne i finansowe

Wszystkie opisane zmiany wiążą się z wyzwaniami prawnymi i finansowymi. Obecne systemy taryf i opłat nie uwzględniają w pełni kosztów rozbudowy i utrzymania infrastruktury potrzebnej do obsługi rozproszonej produkcji.

Zintegrowane działania jako klucz do sukcesu

Przygotowanie energetyki na rosnącą rolę OZE wymaga ścisłej współpracy całego sektora: operatorów, producentów energii, prosumentów oraz regulatorów rynku. Tylko wspólne działania pozwolą maksymalnie wykorzystać potencjał zielonej energii w Polsce.

W jaki sposób cyfryzacja sieci wpłynie na dystrybucję energii odnawialnej?

Cyfryzacja sieci stanowi fundament zmian w polskiej energetyce odnawialnej. Dzięki nowym technologiom otwierają się przed krajowym systemem elektroenergetycznym szersze perspektywy zarządzania, co jest konieczne dla skutecznego włączania rozproszonych źródeł zielonej energii.

Kluczowym elementem procesu są nowoczesne systemy pomiarowe. Sieć zaopatrzona w inteligentne liczniki i liczne sensory przekazuje operatorom bieżące informacje o stanie infrastruktury. Ta stała kontrola pozwala:

• wychwycić przeciążenia,
• lepiej ocenić przepływy,
• przewidzieć zagrożenia i reagować na nie, zanim zakłócą działanie całego systemu.

Za analizę napływających danych odpowiadają zaawansowane algorytmy oparte na sztucznej inteligencji. Zautomatyzowane oprogramowanie zbiera i przetwarza ogromne ilości informacji, aby optymalizować przesył prądu oraz błyskawicznie korygować ustawienia techniczne. Taka technologia umożliwia:

• bardziej precyzyjne prognozy produkcji energii ze źródeł odnawialnych,
• sprawne przekierowywanie nadwyżek do obszarów o większych potrzebach,
• wskazywanie najbardziej obiecujących lokalizacji pod nowe instalacje.

Kolejnym krokiem naprzód jest inteligentne zarządzanie popytem, czyli tak zwany Demand Side Response (DSR). System ten steruje podażą u końcowych odbiorców, nagradzając ich za przenoszenie zużycia energii poza godziny szczytowe. Dzięki temu można:

• ograniczyć zagrożenie przeciążeniami,
• lepiej bilansować całą sieć.

Rosnąca elastyczność odbiorców ma ogromne znaczenie. Jej źródłem są innowacyjne narzędzia do komunikacji z użytkownikami energii, takie jak:

• specjalistyczne aplikacje,
• przejrzyste interfejsy umożliwiające śledzenie i regulowanie zużycia energii zgodnie z sytuacją na rynku prądu.

W przyszłości coraz więcej urządzeń domowych będzie reagować automatycznie na sygnały z sieci, optymalizując swój pobór bez udziału mieszkańców.

Technologia inteligentnych sieci (smart grids) rewolucjonizuje infrastrukturę elektroenergetyczną. Te systemy umożliwiają:

• swobodną wymianę energii i informacji pomiędzy uczestnikami rynku,
• tworzenie dynamicznego ekosystemu, w którym każdy może konsumować i wprowadzać prąd do sieci.

Dzięki cyfryzacji łatwiej również racjonalnie wykorzystywać publiczne środki. Precyzyjne narzędzia analityczne pozwalają:

• planować inwestycje tam, gdzie poprawią wydajność,
• przyspieszać tempo modernizacji infrastruktury.

Cyfrowe rozwiązania wspierają rozwój elektrycznego ciepłownictwa, umożliwiając efektywne wykorzystanie nadwyżek wyprodukowanych przez OZE. Nadwyżki te mogą zasilać:

• pompy ciepła,
• nowoczesne systemy grzewcze pracujące przy szczytowej produkcji ekologicznego prądu.

Nowoczesne systemy pomiaru i analizy zwiększają przejrzystość wsparcia odnawialnych źródeł energii. Pozwalają one monitorować przepływ energii w sieci oraz efektywność poszczególnych instalacji, co umożliwia precyzyjne kierowanie dofinansowań.

Integracja magazynów energii z cyfrowym zarządzaniem otwiera nowe możliwości stabilizacji sieci. Algorytmy decydują, kiedy:

• gromadzić nadwyżki,
• uwolnić je, maksymalizując obecność zielonego prądu w systemie,
• koordynować rozproszone magazyny, tworząc wirtualne elektrownie o dużym potencjale regulacyjnym.

Udoskonalona infrastruktura dystrybucyjna umożliwia obsługę nawet pół miliona prosumentów na terenie Polski, czyli dwa razy więcej niż zakładają obecne plany. Rozwój cyfryzacji sprawia, że zarządzanie ogromną liczbą mikroinstalacji staje się wykonalne, zapewniając jednocześnie bezpieczeństwo i stabilność sieci mimo coraz większego rozproszenia produkcji energii.

Dlaczego inwestycje w automatyzację sieci są kluczowe dla optymalizacji kosztów?

Inwestowanie w automatyzację sieci energetycznych to jeden z najskuteczniejszych sposobów obniżania kosztów dla operatorów oraz użytkowników energii. Nowoczesne technologie przynoszą konkretne profity w różnych obszarach funkcjonowania całego systemu elektroenergetycznego.

Wprowadzenie automatyzacji znacząco ogranicza wydatki związane z codzienną obsługą sieci. Zdalny nadzór i sterowanie sprawiają, że nie ma już potrzeby częstego delegowania ekip serwisowych w teren. Inteligentne systemy samodzielnie lokalizują awarie, zbierają dane i podejmują działania, które dotąd wymagały zaangażowania ekspertów. To pozwala zarówno zredukować koszty zatrudnienia, jak i znacznie usprawnić zarządzanie całą infrastrukturą.

Automatyzacja poprawia również efektywność podejmowania decyzji dotyczących inwestycji. Operatorzy, korzystając z zaawansowanej analizy danych, bez trudu identyfikują miejsca wymagające modernizacji czy rozbudowy. Środki finansowe trafiają tam, gdzie przynoszą największe rezultaty, na przykład:

• na odcinki sieci najbardziej awaryjne,
• do punktów przeciążonych,
• do rejonów o dobrym potencjale integracji nowych źródeł energii odnawialnej.

Oszczędności generowane są również podczas przesyłania energii. Współczesne algorytmy dbają o optymalny przepływ prądu, co przekłada się na 5–7% mniejsze straty techniczne. Przy dużej skali działania oznacza to roczne oszczędności rzędu setek milionów złotych.

Duże znaczenie ma także zmniejszenie liczby i skrócenie czasu trwania przerw w dostawach. Automatyczne wykrywanie uszkodzeń i szybkie izolowanie problemów potrafi ograniczyć długość awarii nawet o 80%. To oznacza:

• mniejsze wydatki na naprawy czy rekompensaty,
• konkretne zyski dla odbiorców unikających kosztownych przestojów,
• mniejsze straty dla przemysłu, gdzie godzina bez prądu może przynieść straty w wysokości kilkudziesięciu lub nawet kilkuset tysięcy złotych.

Nowoczesne systemy automatyczne wspierają również zarządzanie elastycznością sieci. Za ich pomocą można precyzyjnie kontrolować napięcie, na bieżąco dostosowywać pracę do zmieniających się warunków i optymalnie wykorzystywać możliwości przesyłowe. Takie działania pozwalają zmniejszyć potrzebę inwestowania w kosztowną, nową infrastrukturę.

Inną korzyścią jest wyraźniejsze wypłaszczenie profilu zużycia energii. Inteligentne sterowanie urządzeniami, przenoszenie części zapotrzebowania z godzin szczytu na mniej obciążone okresy oraz współpraca z systemami magazynowania pozwalają ograniczyć konieczność budowy nowych mocy wytwórczych. Każdy zredukowany megawat mocy szczytowej to oszczędności rzędu 4–7 milionów złotych.

Automatyzacja ułatwia również przyłączanie do sieci źródeł odnawialnych, wyróżniających się zmiennością produkcji. Rozbudowane systemy prognozowania i bilansowania pozwalają efektywnie wykorzystywać energię z OZE, minimalizując zakup droższej energii z tradycyjnych elektrowni oraz zmniejszając potrzebę utrzymywania rezerw mocy.

Korzystanie z automatyzacji sprzyja także obniżeniu kosztu jednostkowego dystrybucji energii. Mniejsze straty i większa efektywność użytkowania sieci przekładają się na atrakcyjniejsze oferty taryfowe, co oznacza niższe rachunki zarówno dla firm, jak i gospodarstw domowych.

Lepsza automatyzacja przekłada się na doskonalsze prognozowanie potrzeb sieci. Precyzyjne przewidywanie zapotrzebowania czy produkcji z OZE usprawnia planowanie pracy i zakupy energii, dzięki czemu udaje się uniknąć drogich korekt na rynku bilansującym.

Inteligentne sieci są odporniejsze na skutki awarii, ekstremalne zjawiska pogodowe czy ataki cybernetyczne. Wyższa niezawodność oznacza mniejsze wydatki na remonty po poważnych incydentach.

W dłuższej perspektywie automatyzacja ogranicza konieczność kosztownej rozbudowy stacji czy linii przesyłowych. Dzięki lepszemu wykorzystaniu istniejącej infrastruktury można obsłużyć większą liczbę odbiorców i źródeł energii bez konieczności nowych inwestycji. To nawet 30% oszczędności względem planowanych wydatków na rozwój sieci.

Jakie prognozy dotyczą przyrostu mocy wszystkich OZE przyłączonych do sieci do 2035 roku?

Polski sektor odnawialnych źródeł energii stoi przed ogromnymi przeobrażeniami. Szacuje się, że do 2035 roku moc wszystkich OZE podłączonych do krajowej sieci może wzrosnąć do niemal 19 gigawatów, co oznacza niemal podwojenie obecnego poziomu – dziś wynoszącego nieco ponad 10 GW.

Istotnym motorem tych zmian będzie program inwestycyjny Grupy Energa. Dzięki modernizacji sieci możliwe stanie się wprowadzenie aż 9 GW nowych mocy pochodzących z odnawialnych źródeł. Taki krok przyczyni się do zauważalnego wzrostu udziału czystej energii w krajowym miksie energetycznym.

• plan zakłada budowę ponad siedmiu tysięcy kilometrów zaawansowanych linii kablowych,
• umożliwi to zwiększenie przepustowości sieci i poprawę jej stabilności,
• pozwoli na łatwiejszą integrację magazynów energii o łącznej mocy 1,4 GW,
• zapewni możliwość obsługi zmiennej produkcji energii z wiatru i słońca,
• wpłynie na rozwój całego sektora energetycznego w Polsce.

Ważnym elementem transformacji są również prosumenci. Przewiduje się podłączenie około 200 tysięcy gospodarstw i firm, które nie tylko wytwarzają prąd na własne potrzeby, ale również dysponują własnymi magazynami energii. W ten sposób infrastruktura stanie się bardziej elastyczna i odporna na nagłe zmiany w zapotrzebowaniu lub podaży energii.

Przewidywania na najbliższe lata wskazują, że odnawialne źródła będą odpowiadały za około jedną trzecią całkowitej mocy produkcyjnej w polskiej energetyce. To zdecydowana zmiana w porównaniu z tradycyjną, opartą dotychczas głównie na źródłach konwencjonalnych, strukturą energetyczną kraju.

Aby zrealizować te ambitne cele, konieczne będzie:

• rozwijanie nowoczesnej infrastruktury,
• wdrożenie inteligentnych systemów zarządzania siecią,
• zastosowanie zaawansowanych technologii umożliwiających równowagę w systemie,
• minimalizowanie skutków niestabilnej produkcji OZE,
• wprowadzenie nowych, ekologicznych rozwiązań w sektorze energetycznym.

Dynamiczny wzrost energetyki odnawialnej przyniesie również korzyści środowiskowe – w tym przede wszystkim obniżenie emisji CO₂. Ponadto rozwój zdecentralizowanych i lokalnych instalacji przełoży się na wzrost bezpieczeństwa energetycznego, ograniczając zależność kraju od importu paliw.

Nie bez znaczenia pozostaje także wpływ OZE na gospodarkę. Rozbudowa sektora stworzy nowe miejsca pracy związane z produkcją, montażem i obsługą urządzeń, co pobudzi rozwój zielonych technologii. To krok naprzód na drodze do zrównoważonego rozwoju Polski.

Jak transformacja infrastruktury dystrybucyjnej wspiera transformację energetyczną Polski?

Przekształcenie infrastruktury dystrybucyjnej staje się kluczowym elementem przełomu w polskim sektorze energetycznym. Odnowa sieci elektroenergetycznych to nie tylko wyzwanie techniczne, ale przede wszystkim strategiczny krok, który umożliwia realizację krajowych założeń klimatycznych oraz zapewnia długofalowe bezpieczeństwo energetyczne.

Jednym z głównych celów tych zmian jest dostosowanie sieci do rozproszonego, wielokierunkowego modelu produkcji prądu. Dawniej energia płynęła jedynie z dużych elektrowni bezpośrednio do użytkowników. Obecnie system staje się znacznie bardziej elastyczny – zarządza już nie pojedynczymi źródłami, lecz tysiącami niewielkich instalacji. To z kolei ułatwia włączanie kolejnych odnawialnych źródeł energii, co zdecydowanie przyspiesza proces odchodzenia od węgla.

Ważną rolę odgrywają tu rozwiązania smart grid, czyli inteligentne sieci, które zmieniają sposób zarządzania energią. Nowoczesne technologie pozwalają śledzić przepływ prądu w czasie rzeczywistym, automatycznie reagować na nagłe zmiany i skuteczniej wykorzystywać dostępne moce.

• dzięki cyfryzacji możliwe staje się dynamiczne rozdzielanie energii,
• takie rozwiązanie jest kluczowe przy dużym udziale zmiennych źródeł odnawialnych,
• efektywniejszy podział energii prowadzi do większej niezawodności sieci.

Inwestycje w rozbudowę dystrybucji znacząco zwiększają szanse na podłączanie nowych instalacji OZE. Energa planuje umożliwić przyłączenie kolejnych 9 GW mocy, co istotnie zbliża kraj do ambitnego celu 19 GW do 2035 roku – zadanie niewykonalne bez odpowiednio wydajnej sieci.

Szczególnie istotna będzie budowa kolejnych podziemnych linii elektroenergetycznych:

• powstanie aż 7 tysięcy kilometrów nowych kabli,
• poprawi się stabilność dostaw prądu,
• sieć będzie bardziej odporna na skutki gwałtownych zjawisk pogodowych.

Tego rodzaju rozwiązania to pewniejsza i bardziej niezawodna energetyka – fundament zdrowej gospodarki.

Nowoczesny system dystrybucji uwzględnia także rozwój magazynów energii, stabilizujących przesył oraz przechowujących nadwyżki produkcji z OZE:

• wzrost zapotrzebowania może być natychmiast uzupełniony,
• planowana moc magazynów energii wyniesie 1,4 GW,
• to krok w kierunku bardziej elastycznego i odpornego systemu energetycznego.

Automatyzacja sieci przynosi wymierne korzyści – zarówno finansowe, jak i dla środowiska.

• odpowiednie zarządzanie przesyłem energii pozwala ograniczyć straty nawet o 5-7%,
• oszczędności sięgają setek milionów złotych rocznie,
• wykorzystanie istniejącej infrastruktury zmniejsza konieczność budowy nowych obiektów,
• ograniczenie tych działań łagodzi wpływ na środowisko i dodatkowo redukuje koszty.

Dzięki procesowi cyfryzacji możliwe jest lepsze wykorzystanie potencjału prosumentów:

• sieć wchodzi w dialog z użytkownikami,
• umożliwia zaawansowane zarządzanie popytem,
• rozwiązania DSR zachęcają do elastycznego korzystania z energii w zależności od sytuacji w systemie,
• takie podejście jest niezbędne dla integracji coraz większej liczby OZE.

Rozwinięta infrastruktura wspiera również rozwój transportu elektrycznego:

• budowa licznych stacji ładowania pojazdów,
• Energa planuje uruchomienie aż 1600 ogólnodostępnych punktów ładowania,
• rozwiązanie to znacząco ogranicza emisję w transporcie,
• transport elektryczny staje się istotnym elementem transformacji energetycznej.

Modernizacja sieci to również szansa na zmiany społeczne:

• prace remontowe i budowa nowoczesnej infrastruktury oznaczają nowe miejsca pracy w branży technologicznej,
• wzmacniani są lokalni dostawcy i serwisanci,
• rozwój energetyki prosumenckiej umożliwia obywatelom samodzielne zarządzanie energią.

Przekształcenie sieci wymaga szerokiej współpracy pomiędzy operatorami infrastruktury, firmami energetycznymi, prosumentami oraz organami nadzoru. Taka koordynacja przyspiesza proces dekarbonizacji i zwiększa efektywność inwestycji.

Modernizacja sieci wpływa również na wzrost konkurencyjności polskiej gospodarki. Sprawniejsze zużycie energii, niższe rachunki oraz wykorzystywanie rodzimych źródeł odnawialnych pozwalają ograniczyć import paliw kopalnych, co wzmacnia krajową równowagę handlową.