Dodatkowy podatek od nadzwyczajnych zysków banków i jego wpływ na polską gospodarkę – co warto wiedzieć?

Co oznacza Dodatkowy podatek od nadzwyczajnych zysków banków?

Ministerstwo Finansów planuje wprowadzenie specjalnej opłaty dla banków, która obejmie wyjątkowo wysokie dochody tego sektora. Nowy podatek miałby objąć nadzwyczajne zyski uzyskane przez instytucje finansowe w Polsce. Wprowadzenie tego rozwiązania ma zasilić budżet państwa, pozwalając na większe wpływy z działalności bankowej w niecodziennych warunkach gospodarczych.

Intencją rządu jest skoncentrowanie się na tych dochodach, które pojawiły się w rezultacie specyficznej koniunktury. Resort finansów ocenia, że dzięki temu wpływy do budżetu mogą wzrosnąć nawet o 1,5-2 miliardy złotych. Działanie to wpisuje się w szerszy plan stopniowego podnoszenia dochodów państwowych.

Ze strony banków nie brakuje zastrzeżeń. Instytucje te podnoszą temat ryzyka nałożenia podwójnych podatków na własne dochody. Wskazują przy tym, że:

• już obecnie płacą podatek CIT od osiąganych zysków,
• odsetki z rezerwy obowiązkowej, które potencjalnie mogą być objęte nową opłatą, już są uwzględnione w podstawie opodatkowania.

Publiczna dyskusja wokół nowego podatku przybrała na sile szczególnie przez głosy krytyków, którzy zarzucają bankom ograniczanie skali kredytowania i inwestycji. Według opinii niektórych ekspertów, taka postawa negatywnie wpływa na rozwój gospodarki, zwłaszcza jeśli chodzi o budownictwo mieszkaniowe czy projekty infrastrukturalne. Krytycy są zdania, że mimo imponujących zysków, sektor bankowy nie angażuje się wystarczająco w stymulowanie realnych przedsięwzięć gospodarczych.

Pomysł opodatkowania nadzwyczajnych dochodów banków nie jest autorskim rozwiązaniem. Odpowiada on praktykom stosowanym już w różnych krajach Europy, gdzie:

• podobne środki stosowano po kryzysach finansowych,
• w okresach nadzwyczajnej koniunktury dla sektora finansowego.

Wprowadzenie tej opłaty stało się również impulsem do dyskusji o odpowiedzialności banków oraz o tym, jak powinien wyglądać sprawiedliwy podział ciężarów podatkowych w gospodarce. Ministerstwo podkreśla, że dodatkowe obciążenie jest uzasadnione skalą generowanych przez banki nadwyżek, także w czasach gospodarczych zawirowań, kiedy inne branże często borykają się z trudnościami.

Dlaczego Ministerstwo Finansów planuje dodatkowe opodatkowanie banków?

Resort finansów zamierza obciążyć banki dodatkowymi podatkami, zwracając uwagę na ich ostatnie, rekordowe zyski. Nowe daniny mają w ciągu najbliższej dekady przynieść do budżetu państwa ponad 20 miliardów złotych, które zostaną wykorzystane na kluczowe wydatki – między innymi modernizację obronności oraz finansowanie inicjatyw społecznych.

Według urzędników banki korzystają obecnie z wyjątkowej sytuacji ekonomicznej, co skłania ministerstwo do rozważenia zarówno podwyżki CIT, jak i wprowadzenia podatku od ponadprzeciętnych dochodów w sektorze. Taka strategia ma zwiększyć udział instytucji finansowych w finansowaniu państwa.

Ministerstwo podnosi kwestię sprawiedliwości fiskalnej – zauważa, że:

• bankowość osiąga wysokie wyniki nawet w trudnych momentach dla gospodarki,
• inne gałęzie mają trudności w utrzymaniu rentowności,
• dodatkowe opodatkowanie ma częściowo zniwelować te dysproporcje.

Nie bez znaczenia jest także zaangażowanie sektora bankowego w realizację celów finansowych kraju poprzez rozsądne poziomy podatków i opłat. Resort oczekuje większego udziału banków w finansowaniu wydatków publicznych.

Nie brakuje głosów krytyki pod adresem banków, które mimo ogromnych zysków:

• ograniczają akcję kredytową,
• ograniczają wsparcie inwestycyjne,
• nie angażują się wystarczająco w gospodarcze inicjatywy kraju.

Propozycja nowego podatku może, zdaniem ministerstwa, skłonić instytucje do aktywniejszego uczestnictwa w inicjatywach gospodarczych, takich jak rozwój budownictwa mieszkaniowego czy projekty infrastrukturalne.

Warto przypomnieć, że instrumenty opodatkowania nadzwyczajnych zysków banków funkcjonują już na Starym Kontynencie. Podobne rozwiązania wprowadzano po kryzysach finansowych lub w okresach hossy sektora bankowego. Resort inspiruje się sprawdzonymi praktykami stosowanymi przez inne kraje europejskie.

Dlaczego Dodatkowy podatek od nadzwyczajnych zysków banków jest rozważany jako alternatywa?

Podatek od nadzwyczajnych zysków banków pojawia się jako alternatywa wobec tradycyjnej podwyżki CIT. Ministerstwo Finansów rozważa to rozwiązanie z kilku powodów. Przede wszystkim obawia się, że wzrost standardowej stawki CIT dla całej branży mógłby przynieść negatywne konsekwencje.

Zamiast powszechnego wzrostu podatku preferuje się skoncentrowanie na tych bankach, które generują szczególnie wysokie zyski. To posunięcie ma na celu chronienie wartości giełdowej instytucji finansowych, gdyż bezpośrednia podwyżka CIT mogłaby szybko spowodować spadek kursów akcji na warszawskiej giełdzie. Taka sytuacja miałaby negatywny wpływ na wycenę całego sektora oraz osłabiłaby nastroje inwestorów.

Kolejną istotną kwestią jest sytuacja finansowa poszczególnych banków. Podniesienie podatku dochodowego w równy sposób dotknęłoby zarówno największe banki, jak i mniejsze instytucje mające słabszą pozycję rynkową. Specjalny podatek skoncentrowany na ponadprzeciętnych zyskach uderza głównie w najsilniejszych graczy, nie zagrażając finansowej stabilności mniejszych banków.

• chronienie zdolności banków do udzielania kredytów,
• zapewnienie odpowiednich wskaźników wypłacalności,
• utrzymanie finansowania dla przedsiębiorstw i klientów indywidualnych,
• zminimalizowanie ryzyka ograniczenia dostępu do kredytów,
• wsparcie gospodarki poprzez stabilne źródła finansowania.

Proponowane rozwiązanie pozwala sektorowi finansowemu uniknąć niesprawiedliwego traktowania i ogranicza różnice konkurencyjne. Właściwie skonstruowany podatek od nadzwyczajnych zysków umożliwia prowadzenie polityki podatkowej w sposób bardziej sprawiedliwy i przejrzysty.

Taki model pozwala na szerokie konsultacje z przedstawicielami banków, co stwarza szansę na wypracowanie rozwiązań służących zarówno interesom budżetu państwa, jak i bezpieczeństwu finansowemu sektora bankowego.

Resort Finansów podkreśla, że zamiast gwałtownych zmian fiskalnych optuje za przewidywalnością oraz stabilnością podatkową. Decyzje podatkowe mają być dostosowane do aktualnych warunków rynkowych, unikając drastycznych korekt podstawowych stawek.

Podkreślono również strategiczną rolę banków w finansowaniu potrzeb pożyczkowych państwa. Odpowiadają one za obsługę większości operacji związanych z długiem publicznym. Podatek od nadzwyczajnych zysków, w przeciwieństwie do podnoszenia CIT, zapewnia utrzymanie efektywności w realizacji tych zadań.

Inspiracją dla tego podejścia są przykłady innych krajów europejskich, które wprowadziły podobne, tymczasowe narzędzia podatkowe. Są one dostosowane do wyjątkowych warunków rynkowych, a nie stanowią trwałego obciążenia całej branży.

Jakie są potencjalne korzyści z wprowadzenia Dodatkowego podatku od nadzwyczajnych zysków banków?

Wprowadzenie podatku od nadzwyczajnych zysków banków niesie ze sobą szereg korzyści zarówno dla państwa, jak i całej gospodarki. Przede wszystkim pozwala zwiększyć dochody budżetowe – według wyliczeń Ministerstwa Finansów wpływy z tego tytułu mogą sięgnąć od 1,5 do 2 miliardów złotych rocznie, co w perspektywie dziesięciu lat przekłada się nawet na ponad 20 miliardów złotych dodatkowych środków. Te pieniądze stanowią istotne wsparcie dla budżetu państwa.

• rozwój i modernizację obronności oraz zwiększenie bezpieczeństwa kraju,
• finansowanie programów społecznych i socjalnych,
• wspieranie infrastruktury oraz transformacji energetycznej.

Podatek ten przyczynia się także do bardziej sprawiedliwego rozłożenia obciążeń podatkowych pomiędzy różne branże. Banki w ostatnim czasie osiągają rekordowe przychody, podczas gdy inne sektory mierzą się z problemami zyskowności. Dzięki takim rozwiązaniom podatkowym system finansowy staje się bardziej zrównoważony.

Kolejnym atutem jest to, że nowe przepisy obejmą jedynie ponadprzeciętne dochody, koncentrując się głównie na dużych i silnych instytucjach finansowych. Mniejsze banki, które nie notują tak wysokich zysków, nie odczują nowych regulacji w znaczący sposób. Zachowana zostanie zatem stabilność całego sektora bankowego.

Wprowadzenie tego podatku może również zmotywować banki do większej aktywności w udzielaniu kredytów i angażowaniu się w inwestycje. Dotychczas, mimo wygenerowanych znaczących zysków, instytucje finansowe często niechętnie podejmowały decyzje o finansowaniu projektów, takich jak budowa mieszkań czy przedsięwzięcia infrastrukturalne. Dodatkowe obciążenie podatkowe może stanowić impuls do bardziej zdecydowanego wspierania tego typu inicjatyw.

Z perspektywy gospodarczej, nowy podatek wpisuje się w działania antycykliczne rządu, umożliwiając wykorzystanie dobrej kondycji banków przy jednoczesnym ograniczeniu ryzyka przegrzania rynku lub powstania spekulacyjnych baniek.

Dobrze skonstruowane przepisy nie zagrożą wartości rynkowej banków – w odróżnieniu od ogólnego podniesienia CIT, selektywne opodatkowanie nadzwyczajnych zysków ogranicza wpływ na ceny akcji i nie destabilizuje rynku kapitałowego. Działa to korzystnie zarówno na stabilność, jak i nastroje inwestorów.

Zastosowany mechanizm pozwala też utrzymać płynność i bezpieczeństwo na rynku kredytowym – banki zachowują zdolność do udzielania kredytów, utrzymują odpowiedni poziom wypłacalności i są w stanie konsekwentnie wspierać zarówno przedsiębiorców, jak i klientów indywidualnych.

Zanim nowe regulacje wejdą w życie, zostaną przeprowadzone szeroko zakrojone konsultacje z przedstawicielami sektora bankowego. Dialog ten pozwoli wypracować rozwiązania, które z jednej strony zasilą budżet państwa, a z drugiej – ochronią stabilność systemu finansowego.

Jakie są przewidywane konsekwencje dla gospodarki i rynku finansowego?

Wprowadzenie nowego podatku od nadzwyczajnych zysków banków znacząco wpłynie zarówno na polską gospodarkę, jak i na cały rynek finansowy. Zmiany te mogą wywołać szereg konsekwencji, które warto rozważyć.

• banki muszą liczyć się z niższą rentownością,
• zmniejszona rentowność może wpłynąć na ograniczenie zdolności udzielania kredytów,
• nowe regulacje mogą wywołać spadki kursów akcji na warszawskiej giełdzie.

Planowany wzrost CIT oraz dodatkowe obciążenia podatkowe sprawią, że w latach 2024-2025 zyski netto banków wyraźnie się zmniejszą. Z szacunków ekonomistów wynika, że sektor może stracić od 10 do 15% dotychczasowych zysków, choć ostateczna skala będzie zależeć od przyjętych rozwiązań.

Mniejsza rentowność przełoży się na utrudnienia w dostępie do finansowania dla osób prywatnych i przedsiębiorstw, szczególnie w branżach wymagających dużych inwestycji, takich jak budownictwo mieszkaniowe czy projekty infrastrukturalne.

Zmiany te mogą spotkać się z chłodnym przyjęciem inwestorów. Analitycy przewidują spadki kursów akcji banków o 5-8% w pierwszych miesiącach po ogłoszeniu nowych regulacji.

• spadek wartości akcji wpłynie na fundusze emerytalne posiadające udziały w dużych bankach,
• wahania wycen przełożą się na portfele emerytalne Polaków,
• zaufanie do inwestowania na krajowym rynku może być dodatkowo osłabione.

Banki mogą także wprowadzić dodatkowe działania:

• podniesienie marż kredytowych,
• wprowadzenie dodatkowych opłat,
• zaostrzenie warunków udzielania kredytów.

W kolejnych miesiącach posiadacze akcji banków mogą odczuć zmniejszenie atrakcyjności dywidendy lub ograniczenie jej wypłat, co może zniechęcić zagranicznych inwestorów i doprowadzić do odpływu kapitału z polskiego sektora finansowego.

Planowane na lata 2027-2028 stopniowe zmniejszenie podatku bankowego może złagodzić negatywne konsekwencje, stabilizując rynek w dłuższej perspektywie, mimo odczuwalnych krótkoterminowych skutków.

Dodatkowy podatek może również prowadzić do przyspieszenia procesów konsolidacyjnych w sektorze bankowym, gdzie mniejsze placówki mogą zostać wchłonięte przez większe instytucje. To z kolei zwiększy koncentrację rynku i zmniejszy konkurencję między bankami.

Zmniejszona dostępność kredytów prawdopodobnie spowolni inwestycje, co może obniżyć wzrost PKB w perspektywie kilku lat nawet o 0,2–0,3 punktu procentowego.

Zagadnienie stabilności systemu finansowego pozostaje otwarte, ponieważ zmniejszone zyski mogą osłabić bufory kapitałowe banków i zwiększyć ryzyko dla sektora. Skoncentrowanie obciążeń na największych instytucjach zamiast ogólnego podniesienia CIT może jednak zredukować systemowe ryzyko.

Ostateczny wpływ zmian będzie zależeć od kształtu regulacji i wdrożenia rozwiązań łagodzących, które umożliwią bankom dalsze wspieranie polskiej gospodarki.

Czy Dodatkowy podatek od nadzwyczajnych zysków banków wpłynie na dostępność kredytów?

Wprowadzenie dodatkowego podatku od nadzwyczajnych zysków banków znacząco wpłynie na dostępność kredytów w Polsce. Z analizy ekonomistów wynika, że wyniki finansowe banków bezpośrednio determinują ich możliwości udzielania finansowania, a nowe obciążenia podatkowe odbiją się negatywnie na tej zdolności.

Wyraźnie widać, że każde kolejne zobowiązanie wobec fiskusa osłabia potencjał kredytowy sektora. Jeśli pojawi się nowy podatek, polskie banki mogą odnotować spadek zdolności udzielania kredytów nawet o 8-12% w ciągu najbliższych kilku lat. Wynika to z konieczności utrzymania określonych poziomów kapitału, które bezpośrednio przekładają się na skalę możliwych do zaoferowania pożyczek.

Zmiany te nie pozostaną bez echa wśród klientów:

• osoby zainteresowane kredytami hipotecznymi będą musiały przygotować się na ostrzejszą ocenę swojej wiarygodności finansowej,
• małe i średnie przedsiębiorstwa natkną się na większe przeszkody w zdobyciu środków na rozwój czy innowacje,
• sektory uzależnione od długoterminowego wsparcia, jak budownictwo mieszkaniowe i projekty infrastrukturalne, napotkają jeszcze większe trudności w pozyskiwaniu kapitału.

Aktualnie, według danych Związku Banków Polskich, relacja kredytów do depozytów sięga około 80%, co już ogranicza szanse na wzrost liczby udzielanych kredytów. Wprowadzenie nowych danin może zepchnąć ten wskaźnik poniżej 75%, oznaczając jeszcze mniejszą dostępność finansowania.

Banki prawdopodobnie zareagują na rosnące obciążenia:

• podnosząc marże kredytów o 0,3–0,5 pkt. proc.,
• wprowadzając nowe dodatkowe opłaty,
• stawiając wyższe wymagania dotyczące wkładu własnego, zwłaszcza przy kredytach mieszkaniowych,
• stosując większą ostrożność w udzielaniu pożyczek sektorom uznawanym za ryzykowne.

Nie można pominąć kwestii związanej z kapitałem regulacyjnym:

• jeżeli zyski banków spadną o 10–15%, możliwości tworzenia niezbędnych rezerw kapitałowych do bezpiecznego realizowania nowych kredytów zostaną mocno ograniczone,
• mimo wysokiego zapotrzebowania na kredyt, banki staną się znacznie bardziej wybredne przy wybieraniu klientów.

Resort finansów zapowiada, że w latach 2027-2028 zacznie stopniowo obniżać podatek bankowy. Przez najbliższe lata jednak kredyty pozostaną trudniej dostępne.

Według analiz Narodowego Banku Polskiego, ograniczenie udzielania kredytów o 1% przekłada się na spadek inwestycji w gospodarce nawet o 0,4%. Ta tendencja spowolni wzrost PKB w średnim okresie o około 0,1-0,2 pkt proc. rocznie.

Ograniczenia w dostępie do kredytów dotkną także:

• rynek nieruchomości,
• branże silnie związane z finansowaniem bankowym, jak przemysł motoryzacyjny czy sprzęt AGD,
• prowadząc do ich wyhamowania.

Warto zauważyć, że skutki nowego podatku mogą różnić się w zależności od wielkości i profilu danego banku. Największe instytucje, przynoszące najwyższe zyski, najbardziej odczują negatywne konsekwencje. Mniejsze banki, które nie generują nadzwyczajnych dochodów, będą miały większą szansę na utrzymanie dotychczasowej aktywności kredytowej.

Co to oznacza dla polskich banków i ich klientów?

Wprowadzenie nowego podatku od nadzwyczajnych zysków banków bez wątpienia będzie mieć istotne konsekwencje zarówno dla samego sektora finansowego w Polsce, jak i jego klientów. Instytucje finansowe staną przed wyższymi zobowiązaniami podatkowymi, co nie pozostanie bez wpływu na ich wyniki. Według specjalistów, wskaźnik rentowności kapitału własnego (ROE) może obniżyć się o około 2-3 punkty procentowe w ciągu pierwszych dwóch lat po wprowadzeniu nowych regulacji.

Najsilniej skutki nowych rozwiązań odczują największe banki, które generowały dotąd najwyższe zyski. Ich zyski netto mogą zmniejszyć się w latach 2024-2025 nawet o 15%. To oznacza, że dotychczasowi akcjonariusze powinni przygotować się na niższe wypłaty z zysku:

• dywidendy mogą spaść z poziomu 60-70%,
• dywidendy mogą osiągnąć poziom 45-55%.

Zmiany te odbiją się również na klientach indywidualnych oraz przedsiębiorcach, którzy muszą liczyć się z wyższymi opłatami za usługi bankowe. Szczególnie kredytobiorcy zauważą wzrost kosztów:

• marża odsetkowa może zwiększyć się o 0,3-0,5 punktu procentowego,
• miesięczna rata hipoteczna na kwotę 500 000 zł wzrośnie nawet o 80-130 zł.

Dodatkowo banki najpewniej zaczną podnosić różne opłaty i prowizje:

• koszty prowadzenia konta mogą wzrosnąć o 15-25%,
• posiadacze kart płatniczych zapłacą rocznie o 10-20 zł więcej,
• opłaty za przelewy będą wyższe o 0,5-1 zł za każdą transakcję.

Nowy podatek nie ominie również przedsiębiorców:

• opłaty za obsługę rachunków firmowych mogą pójść w górę o 20-30%,
• kredyty inwestycyjne będą droższe o 0,4-0,6 punktu procentowego,
• same banki mogą zacząć stosować bardziej rygorystyczne kryteria kredytowe.

Zaostrzenie polityki kredytowej sprawi, że finansowanie stanie się trudniej dostępne. Według Związku Banków Polskich, liczba odrzuconych wniosków kredytowych może zwiększyć się o 15-20%, zwłaszcza w przypadku mikroprzedsiębiorstw i firm z sektora MŚP. Z kolei analizy NBP wskazują, że ograniczenie dostępności kredytów o 10% może skutkować spadkiem inwestycji krajowych nawet o 4%.

Warto dodać, że banki często przenoszą ciężar nowych podatków na klientów. W 2016 roku, po wdrożeniu podatku bankowego, opłaty za usługi wzrosły średnio o 12-15%.

W perspektywie kilkuletniej planowane są jednak stopniowe obniżki podatku – przewidziane na lata 2027-2028. Ma to złagodzić długofalowe skutki i pomóc bankom zachować stabilność finansową, a jednocześnie przyczynić się do zwiększenia dochodów budżetu państwa. Jednak zanim to nastąpi, sektor finansowy będzie musiał zmierzyć się z wymagającym okresem przejściowym.

Klienci posiadający lokaty również odczują zmiany:

• oprocentowanie depozytów prawdopodobnie spadnie o 0,1-0,3 punktu procentowego,
• przy lokacie w wysokości 100 000 zł oznacza to zakres strat odsetkowych na poziomie 100-300 zł rocznie.

Warto zaznaczyć, że skutki nowych przepisów będą zróżnicowane w zależności od wielkości banku. Mniejsze placówki, nieosiągające ponadprzeciętnych zysków, odczują ten podatek w mniejszym stopniu, a wręcz mogą zyskać przewagę konkurencyjną, proponując korzystniejsze warunki.

Na skutek nowych obciążeń podatkowych banki zaczną dostosowywać swoje strategie biznesowe, inwestując coraz chętniej w digitalizację i automatyzację celem ograniczenia kosztów operacyjnych. Proces zamykania tradycyjnych oddziałów przyspieszy, nawet o 10-15% rocznie, a obsługa przeniesie się w większym stopniu do kanałów elektronicznych. Dla wielu osób, zwłaszcza starszych klientów, może to być kolejne wyzwanie, do którego będą musieli się dostosować.

Czy istnieją alternatywy dla tego typu opodatkowania?

Wobec planów nałożenia podatku od nadzwyczajnych zysków banków pojawiają się różne propozycje rozwiązań fiskalnych. Związek Banków Polskich i ekonomiści prezentują kilka alternatyw, które mogłyby zastąpić ten budzący emocje podatek.

Jedną z często podnoszonych opcji jest zmiana stawki CIT. Zamiast wprowadzać nowe obciążenie, istnieje możliwość czasowego zwiększenia podatku dochodowego dla banków – na okres ściśle określony – przekraczając obecne 19%. Ten kierunek wykorzystuje już wypracowane zasady opodatkowania, dzięki czemu unika się konieczności opracowywania od podstaw nowych regulacji zaostrzających administrację.

Innym rozwiązaniem jest stopniowe zmniejszanie obecnego podatku bankowego. Ministerstwo Finansów już zapowiada jego redukcję w latach 2027–2028. Przyspieszenie tego procesu lub nawet jego tymczasowe zniesienie w zamian za jednorazową wpłatę od banków wydaje się kompromisem. Takie podejście pozwoliłoby branży finansowej zachować dobrą kondycję kredytową, a budżetowi dostarczyć dodatkowych środków.

Niektóre kraje Unii Europejskiej stosują także podatek od aktywów, wyliczany nie od zysków, a od wartości zgromadzonych środków. Taka konstrukcja może motywować banki do aktywniejszego lokowania kapitału i rozwoju akcji kredytowej, zamiast pozostawiania środków w rezerwach.

Interesujące są również propozycje neutralne podatkowo, zgłaszane przez sam sektor bankowy, jak na przykład:

• udzielanie ulg instytucjom, które finansują kluczowe gałęzie gospodarki,
• wdrożenie programu inwestycyjnego, gdzie banki przekazywałyby część zysków na rozbudowę infrastruktury,
• powołanie wspólnego funduszu rozwoju zarządzanego razem z państwem.

Analizy Związku Banków Polskich pokazują, że niektóre z tych koncepcji mogłyby zagwarantować budżetowi porównywalne wpływy przy znacznie mniejszym obciążeniu dla samych instytucji finansowych. Dla przykładu, program inwestycyjny może pobudzić akcję kredytową i przyczynić się do wzrostu PKB nawet o 0,2-0,3 punktu procentowego rocznie.

Kompromisowym pomysłem jest też selektywne opodatkowanie wybranych rodzajów dochodów – na przykład przychodów z operacji walutowych czy instrumentów pochodnych – z równoczesnym zwolnieniem podstawowych zysków z udzielania kredytów. Takie rozwiązanie pozwala skupić się na najbardziej spekulacyjnych obszarach.

Warto również dopuścić możliwość negocjacji między rządem a sektorem bankowym, podczas których instytucje mogłyby dobrowolnie deklarować wsparcie dla ważnych zadań społeczno-gospodarczych, takich jak:

• zwiększanie dostępności kredytów hipotecznych,
• finansowanie infrastruktury,
• udział w transformacji energetycznej.

Eksperci są zgodni, że skuteczność nowych rozwiązań zależy od konstruktywnego dialogu między resortem finansów a przedstawicielami branży. Osiągnięcie porozumienia pomoże uniknąć wstrząsów sektora bankowego, zapewniając jednocześnie państwu potrzebne wpływy.

W niektórych państwach europejskich praktykowane są także jednorazowe opłaty solidarnościowe, nakładane na banki wyłącznie w okresach wyjątkowo dobrych wyników sektora, co pozwala uniknąć permanentnych zmian w systemie podatkowym.

Rozważając te scenariusze, nie można pomijać potencjalnych skutków dla finansowej stabilności banków, ich możliwości udzielania kredytów i całej gospodarki. Dlatego zanim zapadną jakiekolwiek decyzje, konieczna jest szczegółowa analiza, która uwzględni zarówno natychmiastowe, jak i długofalowe konsekwencje proponowanych zmian.